Nauka systematycznego pisania

Prawa czy lewa?

To, czy dzieci są leworęczne czy praworęczne, nie ma nic wspólnego z ich zdolnością do nauki, inteligencją ani procesem nauki pisania. Wybór ręki, którą dziecko wybiera do pisania, jest wyłącznie determinowany dominacją sprawności motorycznej przeciwnej połowy mózgu.

Wybór dominującej ręki u dziecka nie powinien być uzależniony od kulturowych czy regionalnych czynników. Ważne jest, aby nie forsować zmiany stronności manualnej. Dobre narzędzia, takie jak kredki ołówkowe Jumbo Grip, ołówki grafitowe i obrotowe ołówki firmy Faber-Castell, są przydatne zarówno dla osób prawo- i leworęcznych. W wieku około czterech czy pięciu lat dzieci zazwyczaj wykazują wyraźne preferencje co do dominującej ręki. Jeśli tak się nie dzieje, warto zbadać sytuację przed rozpoczęciem nauki szkolnej.

Jeśli dziecko ma trudności z wyborem ręki, ważne jest, aby rodzice oraz specjaliści, na przykład ergoterapeuta, mototerapeuta czy psycholog szkolny, wspólnie pomogli ustalić, którą rękę dziecko preferuje. Podczas diagnozy należy pamiętać, że preferencja ręki nie zawsze koreluje z silniejszą nogą, okiem czy zdolnością słuchu, co potwierdzają najnowsze badania.

Aby postawić trafną diagnozę, należy skupić się na czynnościach, które zazwyczaj wykonuje się tylko jedną ręką i które nie są uzależnione od określonych reguł. Przykłady to mycie zębów, rzucanie kostką do gry, wyjmowanie kulek z wysokiego pojemnika i wkładanie ich z powrotem do słoika, nawlekanie koralików na nitkę utrzymywaną w pionowej pozycji. Czynności związane z konkretnymi regułami, jak trzymanie sztućców, nie są dobrym wskaźnikiem podczas diagnozy.

Ćwiczenia specjalistyczne, które wzmacniają i rozluźniają mięśnie, odgrywają kluczową rolę w przypadku dzieci leworęcznych. Warto zrozumieć, że nasze pismo oraz sposób jego kształtowania zostały dostosowane do wzorców ruchowych dzieci praworęcznych. Dzieci leworęczne często zmuszone są wywierać nacisk w miejscu, zamiast ciągnąć, podczas pisania. Wielokrotnie zdarza się, że łuki, krzywe linie i okręgi muszą być rysowane w sposób sprzeczny z naturalnymi intuicyjnymi wyborami dziecka.

Ta odmienna technika wymaga od mięśni innej ilości siły niż w przypadku dzieci praworęcznych. Jednakże można to skorygować przy użyciu ergonomicznych narzędzi do pisania, takich jak ołówek typu "twist" czy pióro szkolne firmy Faber-Castell, specjalnie zaprojektowane zarówno dla leworęcznych, jak i praworęcznych użytkowników. Istnieją również metody dostosowania pewnych aspektów pisania do potrzeb dzieci leworęcznych.

Dla dzieci, które rozpoczynają naukę w szkole, proces pisania można dosłownie porównać do rysowania, wymagającego pełnej skoncentrowanej uwagi. Jakość pisma zarówno lewej, jak i prawej ręki nie powinna stanowić istotnego kryterium przy wyborze dominującej ręki u dziecka. Dzieci leworęczne czasami próbują rozpoczynać czytanie lub pisanie od górnego prawego rogu strony, co może prowadzić do krętych i zniekształconych liter, a nawet całych słów. Niemniej jednak, należy zrozumieć, że błędy w literach i słowach mogą występować również u dzieci praworęcznych w trakcie nauki pisania.

Niezależnie od przypadku, dzieci leworęczne powinny otrzymać pomoc w dostępie do odpowiednich przyborów do pisania. Na przykład przydatne mogą się okazać specjalne ołówki obrotowe, przeznaczone zarówno dla osób piszących prawą, jak i lewą ręką, posiadające miękki i antypoślizgowy materiał oraz trójkątny kształt. Pomocne mogą być także ołówki Jumbo Grip i kolorowe ołówki o trójkątnym profilu oraz pióro szkolne Scribolino od Faber-Castell, które jest odpowiednie zarówno dla dzieci piszących prawą, jak i lewą ręką.