Faber-Castell Experience

Zamek Faber-Castell

Elewacja z wyidealizowanymi łukami i kolumnami, drewnianymi elementami konstrukcyjnymi, okrągłymi i narożnymi wieżami itd. przypomina średniowieczny zamek. Jednak wnętrza wyglądają inaczej. W efektowny i różnorodny sposób nawiązują one do rozmaitych stylów – od epoki romańskiej, epoki gotyckiej i renesansu poprzez empire i klasycyzm aż po najnowocześniejszą wówczas secesję.

Informacje ogólne

The sixth generation

Ślub

W 1898 r. najstarsza córka barona Wilhelma von Fabera, Ottilie (1877-1944) poślubiła hrabiego Alexandra zu Castell-Rüdenhausen, członka jednego z najstarszych niemieckich rodów arystokratycznych. Jednak zgodnie z wyrażoną w testamencie wolą jej dziadka Lothara von Fabera każdy następca dziedziczący jego majątek musiał przyjąć nie tylko nazwę firmy, ale także nazwisko rodu – Faber. Tak więc, za zgodą księcia regenta Luitpolda, powstała nowa linia hrabiów von Faber-Castell. 
Po śmierci wdowy po Lotharze (również noszącej imię Ottilie) w 1903 r. przedsiębiorstwo przeszło na ich wnuczkę Ottilie i jej męża Alexandra. W tym samym roku hrabia Alexander zarządził budowę „zamku okazałych rozmiarów” na terenie tuż obok zakładu produkcyjnego w Stein, w pobliżu mniejszego „Starego Zamku”, który zbudował Lothar von Faber. „Nowy Zamek” był gotowy do zamieszkania w 1906 r.  

A new castle was build

Duży „Nowy Zamek” (Neues Schloss) powstał w ciągu zaledwie trzech lat (1903-06) pod nadzorem Theodora von Kramera, kierownika bawarskiego wydziału planowania i dyrektora muzeum handlu. Zamki, konserwatorium, kaplica i klasztor są zgrupowane wokół prostokątnego dziedzińca. Oba zamki łączy dzwonnica –  symbol miasta Stein. Żartobliwie romantyczny wschodni front prowadzi na taras z widokiem na park i elegancką willę zbudowaną dla syna Lothara, Wilhelma von Fabera, w 1884 r. Okna wykuszowe, wieże i kamienne elementy „Nowego Zamku” przypominają wyrazisty średniowieczny zamek, co przystoi nazwie rodu Castell, którego korzenie sięgają aż XI wieku.
Hrabina Ottie von Faber-Castell w „pokoju Ludwika XIV”

Wnętrze

Trzy piętra zamku wytwarzają fascynujący kontrast pomiędzy historycyzmem a secesją. Kilkanaście pomieszczeń – bardzo atrakcyjnych z punktu widzenia historyków sztuki – zostało zaprojektowanych przez Bruno Paula, wówczas bardzo znanego projektanta wnętrz. Pozostałe pomieszczenia przypominają historyczny korowód – interpretację różnych stylów z przeszłości. Jest salon we francuskim stylu klasycznym, renesansowe biblioteki, duży hol wejściowy zawierający typowe romańskie elementy, sala balowa z gotyckimi, renesansowymi, barokowymi i secesyjnymi detalami. Niezwykłe są również łazienki damskie i męskie – każda posiada wpuszczane w podłogę marmurowe wanny w stylu secesyjnym. Na najwyższej kondygnacji znajduje się duża odświętna sala, gdzie urządzano liczne bale i przyjęcia dla gości o pochodzeniu szlacheckim oraz ze świata polityki i biznesu.